پوشاک در عصر باستان

پوشاک در جهان باستان

پوشاک، این نیاز اساسی مادی، ضرورتی برای تطبیق با محیط  طبیعی و اجتماعی ما است. در گذشته پوشاک باعث میشد انسان در برار خطرات محیطی محافظت شود. لباسی که برتن می‌پوشیم پیشینه‌ای جذاب و خواندنی دارد که قصد داریم به پیشینه آن در عصر باستان نگاهی بیندازیم. تمدن‌های باستانی مانند یونان و روم از پارچه‌های بلند و بدون دوخت استفاده و از آن‌ها لباس تهیه می‌کردند (پارچه گران بود و آن‌ها نمی‌خواستند آن را ببرند).پوشاک یونان باستان از پشم  یا پارچه کتانی ساخته می‌شد که با سنجاق‌های تزئینی روی شانه‌ها محکم شده و با کمربند بسته می‌شدند. زنان از روپوش گشاد به نام  peplos  و مردان از شنلی به نام  chlamys استفاده می‌کردند. هم‌چنین مردان و زنان هر دو کیتون نیز می‌پوشیدند که نوعی لباس برای مردان تا زانو کوتاه و برای زنان بلندتر بود.

توگا در روم باستان نیز یک پارچه پشمی بدون دوخت بود. در زیر توگا آن‌ها یک تونیک ساده می‌پوشیدند که از دو مستطیل ساده ساخته شده بود که در شانه‌ها و کناره‌ها به هم متصل شده بودند. زنان رومی استولا یا پارچه ای بااندازه‌ای بلند تا زمین می‌پوشیدند.

زنان شمال غرب اروپا لباس‌های پشمی ، تونیک و دامن‌هایی می‌پوشیدند که با کمربند چرمی یا سنجاق فلزی در جای خود قرار داشتند. مردان شلوارهای بلند می‌پوشیدند. آن‌ها همچنین کلاه و شال‌هایی از پوست حیوانات برسرداشتند‌‌و کفش‌های توری نرم ساخته شده از چرم‌ به‌ پا داشتند.

پارچه در قرون وسطی

در دوران قرون وسطی بیزانسی‌ها پارچه‌هایی با طرح‌های بسیار غنی تهیه و صادر می‌کردند. نوع گران قیمت بافته و گلدوزی می‌شد. در حالی‌که نوع ارزان‌تر برای طبقات پایین در نظر گرفته  و رنگ و چاپ می‌شد. آن‌ها لباس‌های تونیک یا کیتون‌های بلندی بر تن داشتند که روی آن دالماتیکا پوشیده می‌شد ، که نوع سنگین‌تر و کوتاه‌تری از تنیکا یا شنل‌های بلند است.

در عین حال ، ظاهر لباس‌های اروپایی بستگی به  افرادی که آن را می‌پوشیدند داشت. با جمعیت رومی قدیمی یا مهاجمان جدیدی مانند فرانک ها،آنگوساکسون ها شناخته می‌شدند . مردان مردمان مهاجم پیراهن‌های کوتاه با کمربند و شلوار می‌پوشیدند. در قرن 12 و 13 در اروپا لباس همانطور ساده باقی ماند. در قرن 13 رنگ آمیزی و کارکردن پشم بهبود یافت ومد در قرن 14 در اروپا آغاز شد.

پوشاک در عصر رنسانس و معاصر

در اروپای رنسانس ، پشم محبوب‌ترین پارچه برای همه طبقات بود، اما از پارچه کتان و کنف نیز استفاده می‌شد. رفته‌ رفته لباس‌های پیچیده‌تری ساخته شد و طبقه متوسط شهری به مدی که توسط طبقه بالاتر به کارگرفته می‌شد پیوست. اروپای اولیه از قرن شانزدهم مد پیچیده‌تری را باوسایل تزئینی و سوزن دوزی به خود دید.

انقلاب صنعتی ماشین‌هایی را ‌آورد که می‌چرخیدند، می‌بافنتند و می‌دوختند و با آن پارچه‌ای تولید می‌شد که کیفیت بهتری داشت، سریع‌تر ساخته می‌شد و قیمت پایین‌تری نیز داشت.

درقرن بیستم الیاف مصنوعی ابداع شد که ارزان‌تر از طبیعی است، و با بسیاری از الیاف طبیعی مخلوط شده است. امروزه مصریان در طراحی پوشاک خود به زیبایی و راحتی توجه بسیاری کرده، و به لباس‌های رنگی مخصوصاً سفید علاقه دارند. زیرا که رنگ‌های روشن با منعکس کردن نور خورشید به اطراف باعث خنک نگه داشتن آن‌ها میشود، هم‌چنین از پارچه کتان بیشتر استفاده می‌کنند تا به خنک نگه داشتن آن‌ها کمک کند.

منبع:  http://www.historyofclothing.com/